Bankamál

Þetta átti ekki að vera erfitt verk; ég átti bara að tæma sparibaukinn, fara með klinkið í banka, láta skipta því í seðla og hypja mig. En þökk sé þýska bankakerfinu reyndist slíkt erfiðara en að segja það.

Ég og meðleigjendur mínir eigum lítinn sparigrís, sem stendur inni í eldhúsi, og er hann reglulega fylltur með smáaurum, sem enginn nennir að bera á sér og enginn hefur tíma til að nota í stórmörkuðum (fatlaða Evrópusamband; af hverju getum við ekki bara rúnað allt af eins og Danir gera?). Þessi sparigrís, sem líklega er ekki stærri en hnefinn á mér, varð á endanum fullur og bauðst ég í fyrradag að fara með baukinn í banka og tæma hann. Grísinn var ansi troðinn og þurfti ég að þræða hvern einasta smápening með hjálp borðhnífs út um lítið op á neðanverðum kvið hans. Ég fór með smápeningana í bankann minn, Deutsche Bank (sem er stærsti banki Þýskalands; skrýtið hvernig ég sækist alltaf í stærstu kapítalistana þegar kemur að bankaviðskiptum), en endaði í biðröð sem sig hvergi hrærði. Ástæðan voru einhverjar tvær stelpur sem aldrei ætluðu að klára viðskipti sín hjá gjaldkeranum; voru að skipta gjaldeyri, láta prenta eitthvað út, spurðu hvort bankinn ætti einhverja samstarfsbanka í Costa Rica o.s.frv. Eins og alltaf var bara einn gjaldkeri á vakt (það mætti leysa atvinnuleysisvanda Þýskalands á örskotsstundu ef þeir myndu bara drullast til að manna allar lausu stöðurnar í þjóðfélaginu) og eftir fimmtán mínútur gafst ég upp. Ég fór í næsta banka með klinkið, en þar sögðu sólbrúnir menn mér að þeir ættu ekki neina peningatalningavél og létu mig hafa peningarúllu-pappír, til að vefja klinkið í! Ég spurði hvort þetta væri einsdæmi eða hvort að slíkar vélar væru bara ekki til í þróunarlandinu Þýskalandi og kvaddi. Ég leitaði uppi þriðja bankann í þeirri von að þeir ættu peningatalningavél.

Að sjálfsögðu átti þriðji bankinn heldur ekki talningarvél en gjaldkerinn bauð mér að raða smápeningunum í eins konar talingagrind og saman rúlluðum við síðan klinkinu í skipulagðar peningarúllur að verðmæti 23,03€. Ég lét skipta ágóðanum í stóra seðla og heilar Evrur og fór heim með svarta putta, eftir að hafa handleikið milljón litla koparpeninga. Ég hlýt einnig að hafa hlotið þungmálmaeitrun, því í dag ligg ég heima í kör, þrælveikur.